Dag 6, dinsdag 5 mei 2009

Heb je dat ook wel eens? Dat er een zweetdruppel vanaf je rug zo in je bilspleet glijdt. Ik heb dat vandaag tenminste al tien keer gehad. Er loopt over mijn rug een geultje dat veilloos elk transpiratievocht richting mijn bilspleet transporteert. Meestal probeer ik het vocht kort voordat het mijn bilspleet bereikt te elimineren, maar deze druppel is me toch te snel af.

En de dag begon zo mooi. Ik was nog geen kilometer onderwerg of er sprong al een ree voor mijn fiets. Toen het dier mij zag was het in drie grote sprongen verdwenen. Gelijk heeft ie. Ik ben op weg naar Ceske Budejovice, een ritje van ongeveer zestig kilometer. Het gebied waar ik door fiets is bosrijk, het lijkt erg op de Veluwe, de Dellen. Het weer is goed, het is droog een graadje of 17. Twee jassen lijken genoeg voor vandaag. Het parcours is redelijk vlak, for the time beiing.

Het ontbijt vanochtend was voortreffelijk: spiegelei met ham, broodjes met jam, thee en een soort straciatella-ontbijtkoek afgestrooid met cocaine, maar het kan ook poedersuiker geweest zijn. Ik denk trouwens dat het cocaine is geweest. Ik trap de pedalen rond als nooit tevoren. Dat kan poedersuiker toch niet op zijn geweten hebben.

Het hotel was prima echter de butler was van het type: ik raak nooit in paniek, mij maken ze niet gek. Het type: ik kijk de kat eerst uit de boom. Het type: ik lijk op een homo maar ik ben het niet hoor!! Kortom, het lijkt wel een Achterhoeker.

Op dit moment heb ik andere zorgen. Ik heb namelijk het advies van Klaas in de wind geslagen om mijn autolsleutel bij Jur achter te laten. Dan raak je ze ook niet kwijt, zo was zijn gedachte. Had ik het maar gedaan. Ik heb de sleutel een prima plekje gegeven, maar .... waar?

Ik fiets nu in een gebied met veel houtindustrie en stop om een foto van een houtzagerij te maken. Aha .... daar komt iemand met veel misbaar op mij af lopen. Ik geef de man een hand, dat haalt hopelijk de kou wat uit de lucht. Hij geeft me te verstaan geen fotos van zijn bedrijf te maken, althans ik denk niet dat ie mij de liefde komt verklaren. Ik vind het allemaal goed. Kouwe drukte.

Om van de schoonheid van Ceske Budejovice te kunnen genieten moet ik eerst wat heuvels bedwingen. Het laatste deel van deze rit is het zwaarst. De buitenwijken van C.B. zijn vergeven van de industrie: asfalt, buizen en alles wat maar stinkt en rookt lijkt zich te hebben samengeschoold in de buitenwijken van deze stad. Naarmate het centrum dichterbij komt wordt het drukker met verkeer. Het is de eerste keer dat ik me er van bewust ben dat ik ook nog fietstassen aan mijn fiets heb hangen, en breder ben dan mijn fiets alleen. Ik moet er in de drukte rekening meer houden geen autos of voetgangers te raken. In het centrum aangekomen begint de zoektocht naar een hotel. Een aantal zijn complet en sommige veel te duur. Uiteindelijk vind ik een prima hotel, nabij het centrum voor een redelijke prijs. En ik heb mijn autosleutel terug gevonden......

De kilometerteller staat nu op 170 kilometer, en dat in drie dagen. Het begint verdorie op werken te lijken. Vanavond lekker uitrusten, voetballen kijken en morgen weer verder.