Heb je wel 's een steen in je schoen gehad? Lastig he! Het lopen gaat wel, maar echt prettig is het niet. En zo is het met een spiertje in mijn rechterknieholte. Die wil niet deugen. Het fietsen gaat nog wel, maar bij elke trap die ik doe is er toch iets van pijn voelbaar. Met name 's avonds en in de ochtend is mijn knie stijf. Ik heb mijn zadel al lager afgesteld en dat geeft wel verbetering. Masseren met vaseline en insmeren met Arnicforce. Ik heb het allemaal geprobeerd. Het is niet rampzallig maar net niet fijn!
En omdat ik niets wil foceren heb ik vanochtend de knoop doorgehakt. D.w.z. er viel niet zozeer is door te hakken, maar ik heb besloten dat ik met de trein verder reizen. Een moeilijke beslissing, want ik ben niet van de afdeling: zomaar opgeven. Maar moeilijke beslissingen zijn er ook om genomen te worden. Ik reis met de trein van Liberec naar Opatov. Van daaruit ga ik enkele (mooie) wandelingen maken. Want met lopen heb ik helemaal geen last.
Met een licht weemoedig gevoel zet ik koers naar het treinstation in Liberec. En daar koop ik treinkaartjes naar Jihlava. Het eerste deel gaat prima, echter het vervolg naar Tunov zou ik per bus moeten doen. Althans dat zeggen ze op het treinstation. Bij het busstation aangekomen zeggen ze me dat het prima met de trein te doen moet zijn. Terug bij het treinstation zeggen ze dat dit onmogelijk is. Het zogenaamde jo-jo-effect doet zijn intrede. Ik leer een deel van de stad, nl dat van het treinstation naar het busstation, inmiddels heel aardig kennen.
Na verloop van tijd kom ik er achter dat er op dit deel van het traject gewerkt wordt aan het spoor en dat er vandaag geen treinen rijden. Toevallig heb ik een fiets bij me en daarom besluit ik de 28 kilometer maar per fiets te doen. Ditmaal niet de toeristische route maar de grote doorgaande (snel)weg. Wees gerust: ik leef nog, maar deze keer had het niet veel gescheeld. Ik werd door een vrachtwagen met een gangetje van 130 kilometer zo kort langs gepasseerd dat ik door de zuiging van de lucht bijna ...... nou ja u heeft een beeld. Gelukkig kwam ik heelhuis in Turnov aan en ik heb dit meteen gevierd met een ijsje met wel drie bolletjes. Hatzikidee!!
Van Turnov reisde ik naar Mlada Boleslav, Nymbruk, Kolin,Kutna Hora, Caslv, Havlickuv Brod en tenslottte Jihlava, waar ik rond 20.00 uur aankom. In het centrum vind ik een pension en eet een welverdiend bord spaghetti.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten